İlahi Komedya’nın ikinci bölümünü oluşturan Arafı, Dante’nin 1313 yılına doğru tamamladığı sanılıyor.
1318 yılında Cehennem ile Araf’ın büyük bir yaygınlığa kavuştuğu biliniyor.
Dante bu yolculuk boyunca 46 kişiyle karşılaşır. Vergilius ile Dante’nin 10 Nisan Pazar Paskalya günü başlayan Araf
gezisi üçgün sürerek, 14 Nisan Perşembe günü sona erer.
Dönemin başka yazarlarının Araf’ı cezaların daha kısa tutulduğu bir tür Cehennem olarak nitelemelerine karşılık,
Dante’nin Araf’ı, meleklerin yer aldığı, kabartma yontularla süslü, sık sık şarkı söylenen, Cehennem ile Cennet arasında bir
köprüdür. Cehennem’in karanlığı burada yerini gün ışığına bırakır. Dante Araf’ı, güney yarı kürede, denizlerin insan ayağı
basmamış kesimindeki bir adada yükselen bir dağ olarak tasarlar. Araf dağını, Tanrı’ya başkaldıran Lucifer’in dünyaya
düşerek Cehennem çukurunu açtığında savrulan toprak oluşturmuştur. Araf yedi kattan oluşur. Yedinci katın üstünde, dağın
tepesinde “Yeryüzü Cenneti” bulunur. Buradaki kutsal orman, Cehennem’in başlangıcındaki “karanlık ormanın”
karşıtıdır.Adem ile Havva’nın, yasak meyveyi yemeden önce yaşamış oldukları Yeryüzü Cenneti, Araf dağını tırmanarak
günahlarından arınan ruhu simgeler.
Araf’a gidecek ruhları bir melek, Roma’dan da geçen Tevere ırmağının denize döküldüğü yerden, kayıkla Araf’ın
bulunduğu adanın kumsalına taşır. Kumsaldan, kayalık bir bölüme geçilir. Burası Araf’ın giriş bölümüdür. Ruhlar, Araf’a
tırmanmadan önce günahlarının ağırlığı ile orantılı olarak bir süre burada bekler. Araf’ın katlarına dik basamaklarla
çıkılır. Araf’ın üst katlarına doğru çıkıldıkça günahın ağırlığı ve gerektirdiği ceza azalır. Araf’taki cezanın amacı ruhun
eğitilmesi, işlediği günahlardan pişman olmasının sağlanmasıdır.
İyilik-kötülük karşıtlığının sonucu Cennet-Cehennem İkilisine eklenen Araf, bir değişim merkezidir. Cehennem’in
yıldızsız göğünden, sonsuz karanlığından gün ışığına, gece gündüz düzenine kavuşan ruhlar burada içsel bir değişim
geçirir. Vergilius ile birlikte Araf’a tırmanan Dante, Yeryüzü Cennetinde yıllardır görmemiş olduğu Beatrice ile
karşılaşınca, Vergilius birden yok olur. Lethe ile Eunoe ırmaklarında arınan Dante, artık Cennet’e çıkmaya hazırdır.
Beatrice ile birlikte Cennet yolculuğuna başlar.
Bu kutsal mı kutsal sudan, yeni yapraklara
bürünmüş taze bir fidan gibi canlanıp da,
arınmış olarak eski yerime vardığımda
çıkmaya hazırdım, artık yıldızlara.
