Babaevine Dönmek

Sipariş numarası ile siparişinizi takip edebilirsiniz.
Havale / EFT ile yapılacak ödemelerde açıklama kısmına mutlaka KY ile başlayan sipariş takip numaranızı yazmanızı rica ediyoruz.
Bu andan itibaren 7 gün içinde, siparişinizi hazırlanmak üzere işleme alınabilmesi için siparişinize ait ödemenin Kitapavrupa'ya ulaşması beklenecektir.
Ödeme ulaşmadığı taktirde, 2 kez ödemeyi hatırlatan e-posta gönderilecek, ödeme ulaşmadığında ise 7 gün sonra siparişiniz otomatik olarak iptal edilecektir.

Online IBAN Havale / E FT ile ödemenizi KitapAvrupa UG adına aşağıdak hesaba yapabilirsiniz. Avrupa Birliği ülkeleri içersinde IBAN ile ödemelerden havale ücret, alınmamaktadır.

KITAPAVRUPA UG
IBAN: DE65 1001 0123 0272 2865 22
BIC/Swift: QNTODEB2XXX

OLINDA BANK

Not: Havale bilgilerinizi e-posta ile bize ulaştırabilirseniz, işlemleri daha hızlandırmamıza yardımcı olursunuz.

Babaevine Dönmek

Belgin Taşpınar

CİNİUS YAYINLARI

Bu hayat benim. Acısıyla tatlısıyla, pişmanlıklarım da olmuştur. Keşke dediklerimden ve hatalarımdan ders almayı da bildim. Sevdalarımdan vazgeçmeyi de… Üzerini çizdiğim dostlarımın toplamından bir şehir oluşur sanırım.
Bazen bir rüya görürüm. Sisler içinde, kırmızı pelerinli bir çocuk. Birazdan tanışacağı derin kederin arifesinde. Elinde bebeğiyle, odanın içinde; bir o tarafa, bir bu tarafa koşuşturuyor. Bir tabut konulmuş sokağın ortasına. Etrafında kalabalık toplanmış. Hep birden bir şeye “Âmin” diyorlar. Birazdan meçhule uğurlanacak bir yolcuya karşı, son görevlerini yerine getiriyorlar.
Hiç evlenmemiş, müzmin bekâr Nedim Öğretmen’in saksıdaki sardunyaları solmuş. Sadık amca yere düşen altın sarısı hurmaları mahalle çocuklarına dağıtıyor.
Neriman’la Elif’in seslerini duyuyorum. “Belgin haydi gel evcilik oynayalım.” Peşin peşin anlaşıyorum. “Ama ben anne olmam!”
Birazdan Zafer çıkageliyor. Elinde kırmızı bir karanfil, yüzünde o muhteşem gülümsemeyle. Odun ateşinin alevini andıran saçlarını savura savura.
Bir gelin çıkıyor ahşap evin kapısından. Yüreğinde yarım kalmış bir sevdanın kederiyle, bir kuğu gibi süzülerek giriyor zaman tüneline…
Çocuklarımın sesini duyuyorum “Anne bize çikolatalı ekmek versene!” Sıçrayarak uyanıyorum. Başucumdaki mavi cam bardaktan bir yudum su içiyorum. Tekrar başımı yastığa koyarken kendi kendime mırıldanıyorum “Rüyaydı sadece, bir rüya… Geçti gitti.”