Bir Ermeni Gencinin Hatıra Defteri

Sipariş numarası ile siparişinizi takip edebilirsiniz.
Havale / EFT ile yapılacak ödemelerde açıklama kısmına mutlaka KY ile başlayan sipariş takip numaranızı yazmanızı rica ediyoruz.
Bu andan itibaren 7 gün içinde, siparişinizi hazırlanmak üzere işleme alınabilmesi için siparişinize ait ödemenin Kitapavrupa'ya ulaşması beklenecektir.
Ödeme ulaşmadığı taktirde, 2 kez ödemeyi hatırlatan e-posta gönderilecek, ödeme ulaşmadığında ise 7 gün sonra siparişiniz otomatik olarak iptal edilecektir.

Online IBAN Havale / E FT ile ödemenizi KitapAvrupa UG adına aşağıdak hesaba yapabilirsiniz. Avrupa Birliği ülkeleri içersinde IBAN ile ödemelerden havale ücret, alınmamaktadır.

KITAPAVRUPA UG
IBAN: DE65 1001 0123 0272 2865 22
BIC/Swift: QNTODEB2XXX

OLINDA BANK

Not: Havale bilgilerinizi e-posta ile bize ulaştırabilirseniz, işlemleri daha hızlandırmamıza yardımcı olursunuz.

Bir Ermeni Gencinin Hatıra Defteri

Ömer Seyfettin

KUM SAATİ YAYINLARI

Diğerlerinin ne olduklarını bilmiyorum.On ki yıl içinde cihan altüst oldu; hayat değişti.Avusturya, Rusya gibi Osmanlı İmparatorluğu da iflas etti.Şimdi Arapların, Ermenilerin hatta Kudüs’te Yahudilerin de ayrı birer devletleri var.
Bana gelince, ben ne oldum? Ben…Ben…Gel zaman git zaman aşırı bir ulusalcı oldum.Hayganoş beni sevdikçe, ben ulusumu sevdim.Anladım ki, aile ile ulusallık arasında hiç, hiç fark yok.Enseme tatlı bir sıcaklığın dokunduğunu duyuyorum.Başımı çeviriyorum.Hayganoş… Sevgili Moiz’im, melek karım…
Omzumda ne yazdığına bakıyor, soruyor:
-“O ne, yazarlık mı?
-“Eski anılarımı yazıyorum.”
Cevap vermiyor.Büyük, üzgün gözlerini gözlerime dikiyor, öyle duruyor.Bakışında o kadar güzel, o kadar hassas bir durgunluk var ki…Soruyorum:
-“Neden öyle bakıyorsun?”
Cevap vermiyor. Sanki ağlayacak…Kalbim çarpmaya başlıyor.Caba bir kıskançlık kuruntusu mu? Fakat olanağı yok..Sağ gözünün uzun kirpiklerinde büyücek bir inci parlamaya başlıyor.Dönüyor, kalkıyorum.Alnından öperek tekrar soruyorum:
-“Söyle sevgilim senin elemin ne?”
-“Senin yazdığın ne?”
-“Eski anılarım…”
Hıçkırıyor:
-“Neden Türkçe yazıyorsun, Ermenice kötü mü?
Kaba mı, basit mi?”diyor.Kirpiklerinden dökülen inci yanağına düşüyor.Ah, soylu kadın, anasının dilini seven büyük kadın…
Türkçeyi kıskanıyor; anlıyorum; Türkçeyi kıskanıyor.Yine anlıyorum ki Kadınlar olmasa aşk, aile, mutluluk olmadığı gibi, ulusallıklarda olmayacak.Biz insanlar dünyada sefil, ahiretsiz,şanssız,rekabetsiz,miskin, perişan bitkiler gibi gelip geçecektik.
Bize aşkı öğreten kadın aileyi de öğretiyor.Ailede kutsal ulusallık duygularını bizim zihnimize ekiyor.