Gül Alırlar Gül Satarlar Aleviler

Sipariş numarası ile siparişinizi takip edebilirsiniz.
Havale / EFT ile yapılacak ödemelerde açıklama kısmına mutlaka KY ile başlayan sipariş takip numaranızı yazmanızı rica ediyoruz.
Bu andan itibaren 7 gün içinde, siparişinizi hazırlanmak üzere işleme alınabilmesi için siparişinize ait ödemenin Kitapavrupa'ya ulaşması beklenecektir.
Ödeme ulaşmadığı taktirde, 2 kez ödemeyi hatırlatan e-posta gönderilecek, ödeme ulaşmadığında ise 7 gün sonra siparişiniz otomatik olarak iptal edilecektir.

Online IBAN Havale / E FT ile ödemenizi KitapAvrupa UG adına aşağıdak hesaba yapabilirsiniz. Avrupa Birliği ülkeleri içersinde IBAN ile ödemelerden havale ücret, alınmamaktadır.

KITAPAVRUPA UG
IBAN: DE65 1001 0123 0272 2865 22
BIC/Swift: QNTODEB2XXX

OLINDA BANK

Not: Havale bilgilerinizi e-posta ile bize ulaştırabilirseniz, işlemleri daha hızlandırmamıza yardımcı olursunuz.

Gül Alırlar Gül Satarlar Aleviler

Süleyman Diyaroğlu

HİS YAYINLARI

İslamiyet’ten binlerce yıl önce var olan Anadolu Aleviliği, Orta Asya’dan kopup bu topraklara doğru yolculuk yaparken önce Hazar Denizi’nin Kuzeyine yerleşmiş ve orada Hazar İmparatorluğu sınırları içinde varlığını sürdürmüştü. Sürdürmüştü ama Hazar İmparatorluğunun olağanüstü önemli bir özelliği vardı; Hazarlar, Kağanlarının emriyle Museviliği seçmişlerdi!

Tabi Anadolu Alevileri (o zamanki adlarıyla “Divaneler”) hariç! Hariç çünkü onların Evrensel inancının, adı ister Musevilik isterse de Müslümanlık olsun, herhangi bir dinin içine sığması söz konusu değildi.

Hiçbir dinin şeriatını tanımayan, gerektiğinde Allah’ı bile sorgulamaktan çekinmeyen bu ilginç inancın takipçileri “Yaradan ile Yaratılmış diye bir ayrılık yoktur” diyerek “Hakk ademdedir” düsturu ile kendilerinin “O”nun bir parçası olduklarını söylemekteydiler!

Bu, hiçbir semavi dinin kabul edebileceği bir söylem değildi. Ve bedeli de oldukça ağır ödendi!
Ama onlar “Dönen dönsün, ben dönmezem yolumdan” diyerek ser verdiler ama sır vermediler ve akıl almaz Evrensel bilgilerle dolu bu inancı günümüze kadar taşıdılar.
“Gerçeğin demine HÜ”