Kitap-lık Sayı: 125 Mart 2009 / Rene Char

Sipariş numarası ile siparişinizi takip edebilirsiniz.
Havale / EFT ile yapılacak ödemelerde açıklama kısmına mutlaka KY ile başlayan sipariş takip numaranızı yazmanızı rica ediyoruz.
Bu andan itibaren 7 gün içinde, siparişinizi hazırlanmak üzere işleme alınabilmesi için siparişinize ait ödemenin Kitapavrupa'ya ulaşması beklenecektir.
Ödeme ulaşmadığı taktirde, 2 kez ödemeyi hatırlatan e-posta gönderilecek, ödeme ulaşmadığında ise 7 gün sonra siparişiniz otomatik olarak iptal edilecektir.

Online IBAN Havale / E FT ile ödemenizi KitapAvrupa UG adına aşağıdak hesaba yapabilirsiniz. Avrupa Birliği ülkeleri içersinde IBAN ile ödemelerden havale ücret, alınmamaktadır.

KITAPAVRUPA UG
IBAN: DE65 1001 0123 0272 2865 22
BIC/Swift: QNTODEB2XXX

OLINDA BANK

Not: Havale bilgilerinizi e-posta ile bize ulaştırabilirseniz, işlemleri daha hızlandırmamıza yardımcı olursunuz.

Kitap-lık Sayı: 125 Mart 2009 / Rene Char

Kolektif

YAPI KREDİ YAYINLARI - DERGİ

Edebiyat dergilerini düzenli izleyenler “sıradan okur” değildir: Okurluğunu geliştirmiş, yeni yazarlara açık, “sıkı okur”lardır. Üstelik edebiyat dergilerinin, okurunu arayan yazarların kendilerini sınadığı, boy verdiği yerler oluğunu da bilirler.
Bir şairin/yazarın bir dergiden “çıkması”, edebiyat dünyasında öyle belirmesi neredeyse gerekliydi, bir zamanlar... Derginin bir süre sahiplenerek yeni imzanın “temayüz” etmesini sağlaması beklenirdi. Bu nedenle dergiler “seçtikleri” yeni yazarlara kucak açarken öbürlerine –sırt değilse de– yan dönerlerdi. Yazarlar, benimsedikleri dergilerle birlikte büyür, serpilirdi.
Bugün de böyle mi? Pek değil... En azından, olmazsa olmaz bağlılığın, “sadakat”in bugünün dergi kültüründe yeri kalmadı sayılır. Yeni imzalar artık birçok dergide birden “görünme”, hepsinden “geçme” arzusunda. Dergiler bu anlamda özelliklerini, hatırlarını epeyi yitirdi. Sözünü ettiğimiz geleneksel ilişkiyi sürdüren dergiler, seçtiği dergiyle böylesi bir bağ kurma amacı güden yeni imzalar yok denecek sayıda.

Kitap-lık, başta uzunca bir dönem “ustalara saygı” dergisi olarak görüldü: Yeni imzalara, gençlere kapılarını sımsıkı kapadığına inanıldı. Oysa yeni imzaları bulup çıkarma, derginin mayasına uygun yazarlarla temas kurma hep denendi. Bu niyetler, çabalar ancak aylık düzene geçildikten sonra fark edildi ama... Bugüne değin dergi zeminini paylaştığımız şair-yazar sayısı neredeyse bine yaklaştı.
Hiç yabana atılmayacak bir “ürün” akışının ortasında dergiye yön vermeye, değer yitimine uğramadan kanatlarımızı genişletmeye çalışıyoruz: Sınırları görerek.
Özellikle gelen şiir sayısı hem sevindiriyor, hem ortak bir sıkıntı sebebi oluyor. Bu durumda, “şiirlerini istediği zaman, istediği yerde yayımlayabilen” imzaları seyreltmek, ilk bakışta gidilesi bir yol gibi görünüyor: Kitap-lık, on dokuz dergide şiir yayımlayabilmişlerin yirminci dergisi olmamalı... Dergileri karıştırırken hep aynı derginin sayfalarını çeviriyor duygusu yaşamamalıyız… Bir şaire bir ayda üç dergide birden rastlamamalıyız...
Son olarak, yazdıklarını bu sayfalara yakıştıranlara, Kitap-lık’ı dergisi görenlere açık olduğumuzu söylemek bile gereksiz. Yalnız, gözetilmesi gereken noktalar olduğu ortada.