Mavi Melek Moteli

Sipariş numarası ile siparişinizi takip edebilirsiniz.
Havale / EFT ile yapılacak ödemelerde açıklama kısmına mutlaka KY ile başlayan sipariş takip numaranızı yazmanızı rica ediyoruz.
Bu andan itibaren 7 gün içinde, siparişinizi hazırlanmak üzere işleme alınabilmesi için siparişinize ait ödemenin Kitapavrupa'ya ulaşması beklenecektir.
Ödeme ulaşmadığı taktirde, 2 kez ödemeyi hatırlatan e-posta gönderilecek, ödeme ulaşmadığında ise 7 gün sonra siparişiniz otomatik olarak iptal edilecektir.

Online IBAN Havale / E FT ile ödemenizi KitapAvrupa UG adına aşağıdak hesaba yapabilirsiniz. Avrupa Birliği ülkeleri içersinde IBAN ile ödemelerden havale ücret, alınmamaktadır.

KITAPAVRUPA UG
IBAN: DE65 1001 0123 0272 2865 22
BIC/Swift: QNTODEB2XXX

OLINDA BANK

Not: Havale bilgilerinizi e-posta ile bize ulaştırabilirseniz, işlemleri daha hızlandırmamıza yardımcı olursunuz.

Mavi Melek Moteli

Onur Sakarya

PLÜTON

Arka kapıyı açtım. Bir süre cücenin yana kaymasını bekledim. Cüce pek oralı değildi. Kadın cücenin kulağına bir şeyler fısıldadıktan sonra cüce, sıkılgan bir yüz ifadesiyle sola kaydı. Oturdum. Arabada garip bir müzik çalıyordu. Yani ortama göre biraz garip. Müslüm dinliyorlardı. “Adın ne?” dedi mavi fularlı kadın. “…” dedim. “Ben de Nedret” dedi. Cümlesine ara vermeden ekledi: “Arabayı süren Zuki, arkadaki arkadaşımız da Cüce.” Tanıştığımıza memnun olduğumu ifade ettim ama konuşmadan edemedim. “Zuki, Nedret ve Cüce. İlginç geldi. Yani Nedret eski bir isim. Olabilir. Zuki. Takma isimdir. Hadi ona da tamam. Ama Cüce’yi anlayamadım. Nedir yani?” dememe kalmadan Cüce’den sol kaburgama bir dirsek darbesi aldım. Nedret gözlerimin içine bakarak “Cüce cüce olduğu için” dedi. Kafamı onaylıyormuş gibi salladım. Ama yine de garip gelmişti. Araba son sürat ilerliyordu. Geceye yaklaşmıştık. Şehir insanları çoktan inlerine çekilmişlerdi. Sokaklar gececilerindi artık. Evime dönen yol ayrımına gelmiştik. Gecenin son kırmızı ışığında biz durduk belki. Birinin evin yolunu sormasını bekledim. Kimse sormadı. Zuki, Nedret’in oturduğu koltuğun altına eğilerek bir şişe bira çıkardı. Bana uzattı. Evde devam ederim diye düşünüp açtım. Flaps. Yeşil yandı. Araba yol ayrımından sağa döndü. Evimin solda olduğunu söylememe rağmen kimsenin umurunda değildi. Nedret koltuğun başlığını tutup tekrar bana döndü ve gülümsedi. “Eve gidip ne yapacaksın? Hep aynı şeyler.”