Melekler Evi

Sipariş numarası ile siparişinizi takip edebilirsiniz.
Havale / EFT ile yapılacak ödemelerde açıklama kısmına mutlaka KY ile başlayan sipariş takip numaranızı yazmanızı rica ediyoruz.
Bu andan itibaren 7 gün içinde, siparişinizi hazırlanmak üzere işleme alınabilmesi için siparişinize ait ödemenin Kitapavrupa'ya ulaşması beklenecektir.
Ödeme ulaşmadığı taktirde, 2 kez ödemeyi hatırlatan e-posta gönderilecek, ödeme ulaşmadığında ise 7 gün sonra siparişiniz otomatik olarak iptal edilecektir.

Online IBAN Havale / E FT ile ödemenizi KitapAvrupa UG adına aşağıdak hesaba yapabilirsiniz. Avrupa Birliği ülkeleri içersinde IBAN ile ödemelerden havale ücret, alınmamaktadır.

KITAPAVRUPA UG
IBAN: DE65 1001 0123 0272 2865 22
BIC/Swift: QNTODEB2XXX

OLINDA BANK

Not: Havale bilgilerinizi e-posta ile bize ulaştırabilirseniz, işlemleri daha hızlandırmamıza yardımcı olursunuz.

Melekler Evi

Göksel Yılmaz

AYRINTI YAYINLARI

Bedenlerimize bir türlü sığmayan insan ruhu; yarı geçirgen zarının keskin ama şekilsiz sınırlarıyla, sanki ortadan yarılıp, ikiye bölünmüştü de; kardeşlerden küçüğü tüm iyiliği, tüm yumuşaklığı ve hüznü alırken, büyüğüne insana ait karanlık duyguların hepsi birden kalmıştı.
Göksel Yılmaz 2004 yılında yayımlanan ilk romanı Tanrının Zamanı ile hem yazarlık becerisini hem farklı arayışların peşinde olduğunu kanıtlamıştı. Uzun bir aradan sonra tamamladığı ikinci romanı Melekler Evi’nde insanı kötülüğe sürükleyen tutkuların, karanlık duyguların izini sürerken çağdaş bir Faust hikâyesi anlatıyor. Aslında Faust’u tersyüz eden bu yorum bir modernizm eleştirisi olarak da okunabilir.
Göksel Yılmaz’ın mimari tasarımlarıyla gotik bir atmosfere bürünen Melekler Evi toplumun ahlak, moral ve değer yargılarıyla kuşatılmış bireyin çarpıtılmış arzularını sergiliyor. Bu kitapta, dehşetin verdiği yaratıcılığın, yaratarak erişilecek ölümsüzlüğün peşinde koşan roman kahramanlarının çırpınışlarını polisiye bir kurguyla işleyen çok katmanlı bir metin bulacaksınız.
Düştüğü yeri yakan ateşler gördüm. Bu ateşlerle sönen hayatlar gördüm.
Günlük hayatımızın hayhuyu arasına sıkışıp kalmış haberler insanın bir bir üzerine gelince bunca kötülükle baş etmenin imkânsızlığını hissettim.
Acılarla dolu dünyalar gördüm. Gördükçe, iyiliğin değil, kötülüğün insanı basitleştirmesi gerektiğini düşündüm. Cinayetler akıyordu sayfaların arasından.
Bir erkekle elele gezdi diye kızını elleriyle boğan babalar, üzerine üçüncü kumayı getirmeye hazırlanan kocasını iki kaşının ortasından tek kurşunla vuran kadınlar, kız arkadaşının boğazını nalburdan yeni alınmış testereyle kıtır kıtır kesen gencecik çocuklar gördüm. Hiçbiri ama hiçbiri bir dehşetin ötesinde farklı bir duygu uyandırmıyordu bende. Bütün cinayetler hem öylesine ürkütücü, hem de öylesine zavallıcaydı ki, bir şeye ilham vermedikleri belliydi. Ölüm yalnızca ölümdü. Kötülük yalnızca kötülük. Basitti. Sıradandı, o kadar.