The Extermination Of Armenians In The Diyarbekir Region

Sipariş numarası ile siparişinizi takip edebilirsiniz.
Havale / EFT ile yapılacak ödemelerde açıklama kısmına mutlaka KY ile başlayan sipariş takip numaranızı yazmanızı rica ediyoruz.
Bu andan itibaren 7 gün içinde, siparişinizi hazırlanmak üzere işleme alınabilmesi için siparişinize ait ödemenin Kitapavrupa'ya ulaşması beklenecektir.
Ödeme ulaşmadığı taktirde, 2 kez ödemeyi hatırlatan e-posta gönderilecek, ödeme ulaşmadığında ise 7 gün sonra siparişiniz otomatik olarak iptal edilecektir.

Online IBAN Havale / E FT ile ödemenizi KitapAvrupa UG adına aşağıdak hesaba yapabilirsiniz. Avrupa Birliği ülkeleri içersinde IBAN ile ödemelerden havale ücret, alınmamaktadır.

KITAPAVRUPA UG
IBAN: DE65 1001 0123 0272 2865 22
BIC/Swift: QNTODEB2XXX

OLINDA BANK

Not: Havale bilgilerinizi e-posta ile bize ulaştırabilirseniz, işlemleri daha hızlandırmamıza yardımcı olursunuz.

The Extermination Of Armenians In The Diyarbekir Region

Hilmar Kaiser

İSTANBUL BİLGİ ÜNİVERSİTESİ

The Extermination of Armenians in the Diarbekir Region is a study based largely on neglected sources from Turkish and Armenian archives covering the years 1908 to 1915. It discusses the rise of the “Committee of Union and Progress,” the nascent Kurdish nationalist movement, and the annihilation of the Ottoman Armenian population. The deportation and massacre of Armenians was a complex process with central authorities in Istanbul, regional governors, and local elites competing for control. Consequently, decision-making, deportations, assimilation policies, the seizure of Armenian properties as well as the settlement of Kurdish and other Muslim groups appear in a new light. Rather than following a strict preconceived plan, Ottoman authorities regularly implemented ill-defined policies. Often they followed suggestions from governors.
Consequently, local officials had a more radicalizing impact on overall anti-Armenian policies than hitherto assumed. Many others, however, offered determined resistance. Neither the “Committee of Union and Progress” nor the Ottoman bureaucracy had unified in persecuting Armenians. The book does not present the developments in the region in a dichotomous perspective but emphasizes complexities beyond the governing paradigms and opens new avenues for research and discussion..